Μπεϊντάρης Ν.
Πολλοί αθλητικοί επιστήμονες έχουν δώσει έμφαση στην σημασία που έχει η άθληση για τον άνθρωπο. Ο Arnold (1991), τονίζει ότι η φυσική άσκηση αποτελεί κρίσιμο παράγοντα για την αποφυγή ασθενειών και τη διατήρηση της συνολικής υγείας. Πιο συγκεκριμένα με την προπόνηση στο άθλημα της κολύμβησης, η καρδιά εκτελεί το ίδιο έργο με λιγότερους παλμούς (αυξάνει ο όγκος παλμού). Αυτή είναι και η διαφορά μεταξύ των αγύμναστων και των γυμνασμένων ατόμων.
Έτσι όσον αφορά τα γυμνασμένα άτομα, η καρδιά τους μπορεί να διοχετεύσει περισσότερο αίμα σε κάθε της παλμό. Συνεπώς στους γυμνασμένους η καρδιά εργάζεται λιγότερο και αποδίδει περισσότερο. Η υπερτοφία της καρδιάς που προκαλείται με την αερόβια προπόνηση στους κολυμβητές (και γενικά σε αθλητές αντοχής) προσδίδει στην αριστερή κοιλία μεγάλη χωρητικότητα, με κανονικό τοίχωμα.
Γενικά οι κολυμβητές διακρίνονται για την μεγάλη ικανότητα διάχυσης αναπνευστικών αερίων. Είναι λοιπόν γεγονός, ότι η συχνή αερόβια άσκηση προκαλεί βραδυκαρδία ανεξαρτήτως ηλικίας, Άλλωστε οι προπονημένοι έχουν μία βέλτιστη απόδοση του συμπαθητικού τόνου (συμπαθοτονία) και μια υπεροχή του παρασυμπαθητικού σε κατάσταση ηρεμίας (παρασυμπαθοτονία).
Όσο μεγαλύτερη είναι η καρδιά, τόσο μεγαλύτερος είναι ο όγκος παλμού και τόσο υψηλότερη αερόβια ικανότητα αντοχής έχουμε (Reindell). Ο Cotton (1932) πρώτος ανέφερε χαμηλή Κ.Σ. ηρεμίας σε αθλητές και σε έρευνες που διεξήγαγε διαπίστωσε ότι οι αθλητές κολύμβησης υψηλής στάθμης είχαν χαμηλή Κ.Σ. ηρεμίας (περίπου 47 κτύπους το λεπτό). Η αερόβια προπόνηση αυξάνει:
- Την πυκνότητα των τριχοειδών αγγείων
- Τον αριθμό και τον όγκο των μιτοχονδρίων
- Τον όγκο του αίματος και της αιμοσφαιρίνης
- Την αναπνευστική χωρητικότητα
- Τα αποθέματα του μυϊκού γλυκογόνου
- Την καλή χοληστερόλη – HDL
Σύμφωνα με τον Howald (1975) όσο μεγαλύτερη είναι η αερόβια ικανότητα του ατόμου, τόσο μεγαλύτερος είναι και ο όγκος των μυϊκών μιτοχονδρίων του. Ακόμα η αερόβια προπόνηση αυξάνει τις εφεδρείες του μυϊκού γλυκογόνου και προάγει την κατανάλωση των λιπαρών οξέων. Επίσης συμβάλλει κα-ταλυτικά στην πρόληψη των καρδιοπαθειών, της πίεσης και της παχυσαρκίας. Επιπρόσθετα μεταβάλει τις λιποπρωτεϊνες.
Έτσι έχουμε αύξηση της HDL και μείωση της LDL. Τέλος αυτή η άσκηση δίδει ένα αίσθημα ευφορίας, διότι έχουμε έκκριση ενδομορφινών απ’ το προθάλαμο και συγχρόνως μειώνει το άγχος λόγω των χαλαρωτικών ιδιοτήτων του νερού. Πάντοτε θα πρέπει να προσανατολιζόμαστε προς την “δια βίου” άσκηση, έχοντας ως αποτέλεσμα αν όχι ποσότητα τουλάχιστον ποιότητα στα χρόνια της ζωής μας.
